Chemia śmierci – Simon Beckett
Kiedy przeczytałam fabułę uznałam – o tak! Kiedy dowiedziałam się, że to wznowienie pomyślałam – o nie! Jednak moje obawy były zbyteczne. Bardzo dobrze, że Wydawnictwo Czarna Owca zdecydowało się przywrócić tę książkę, bo moim zdaniem Chemia śmierci jest po prostu świetna. To naprawdę brudny, mocny kryminał, który trzyma w napięciu do ostatniej kartki.
Zamiana – Beth O’Leary
Po Współlokatorach, którzy bardzo mi się podobali nie mogłam doczekać się Zamiany. Chciałam znowu przeczytać coś lekkiego, przyjemnego i zatopić się w niezobowiązującej, ale dobrej książce. I Zamiana właśnie taka była. Bawiłam się dobrze, historia była ciekawa, lekka i bardzo przyjemna.
Uczniowie Hippokratesa. Doktor Bogumił – Ałbena Grabowska
Nie przepadam za powieściami obyczajowymi, ale za to kocham wszystko, co związane z medycyną. Uwielbiam tego typu książki, chociaż czytam ich ostatnio zdecydowanie za mało. Sądziłam, że Uczniowie Hipokratesa mogą być ciekawym połączeniem, ale nie byłam przekonana, że udanym. A jednak mile się zaskoczyłam i to była naprawdę przyjemna lektura.
Wdowa – Fiona Barton
Bardzo lubię Fionę Barton. Moim zdaniem ma lekkie, bardzo przyjemne pióro, które sprawia, że przedstawiona przez nią historia jest po prostu bardzo ciekawa. Wdowa jest pierwszą częścią rozpoczynającą cykl o reporterce Kate Waters, a ja przeczytałam dwie kolejne i byłam zachwycona. Chciałam zatem przekonać się, czy pierwsza będzie tak samo ciekawa. Niestety, zdecydowanie jest to najsłabsza książka Barton.
Rytuał – Greta Drawska
Słyszałam naprawdę bardzo wiele dobrych opinii o tej książce – że to udany debiut, ciekawa książka, solidny kryminał. Moim zdaniem jest to jednak książka dosyć delikatna jak na ten gatunek. Zagadka, która na początku wydaje się być świetna – z każdą stroną umiera coraz bardziej.
Cyberpunk – Andrzej Ziemiański
Dawno już nie czytałam książki fantasy, a za science-fiction nie przepadam. Jednak kiedy miesza się te gatunki z kryminałem, to ja nie mogę przejść obok tego obojętnie. Bez wahania więc sięgnęłam po Cyberpunk i mimo, że świat nie został jakoś fajnie przedstawiony, to ja jestem bardzo zadowolona z lektury.
Totentanz – Mieczysław Gorzka
Swoje pierwsze i drugie spotkanie z Gorzką wspominam cały czas bardzo pozytywie. Byłam oczarowana Martwym sadem i Iluzją. Kiedy więc pojawił się Totentanz – nie wahałam się ani chwili. Książka okazała się nieco bardziej pogmatwana niż poprzednie, ale przez to bardziej pasjonująca, a zakończenie zwyczajnie zwaliło mnie z nóg. Aż zaszkliły mi się łzy z żalu, że to już koniec.
Sfora – Przemysław Piotrowski
Poprzednia część o komisarzu Igorze Brudnym była krwawa, mocna, brutalna i całkiem dobra. Nie mogło być zatem inaczej i sięgnęłam po kolejną część, czyli Sforę. Również i tym razem dostałam kryminał na wysokim poziomie, gdzie znów zalany krwią trup ścielił się gęsto. A dodatkowo o morderstwa podejrzewano… wilkołaka.
Czarna owca medycyny – Jeffrey L. Liberman
Psychiatria to bardzo interesująca dziedzina nauki, która nie jest mi do końca znana. A ja, jako niespełniony lekarz chętnie przeczytam wszystko co ma związek z medycyną. Poza tym nowa seria Zrozum od Wydawnictwa Poznańskiego rozpoczęła się całkiem interesującą książką o epidemiach, więc mój apetyt był rozbudzony.
Słodkie kłamstwa – Caz Frear
Lubię debiuty, bo wtedy można dostrzec naprawdę fajne perełki. A Słodkie kłamstwa to zdecydowanie jedna z nich. Podobała mi się ta książka – fabuła była ciekawa, śledztwo w odpowiednim tempie posuwało się do przodu, ciągle wychodziły jakieś nowe, niesamowite fakty. Byłam przykuta do tej lektury na długie godziny.