Kiedy kubańska niewolnica Cardidad zostaje uwolniona przez swojego umierającego pana jej świat nagle wywraca się do góry nogami. Porzucona, oszukana i zniechęcona życiem nagle odkrywa swoje przeznaczenie w wiosce cygańskiej. 

Ildefonso Falcones to autor, którego mogę polecić w ciemno każdemu. Każdą swoją książkę osadza w realiach historycznych i pisze z niesamowitą dbałością o szczegóły. Swoją debiutancką książkę pisał aż pięć lat, co sprawiło, że Katedra w Barcelonie nie tylko była świetnie przygotowana, ale i bardzo spodobała się czytelnikom i przez 13 tygodni utrzymywała się na szczycie  bestsellerów. Już we wrześniu poznamy dalsze losy bohaterów – ale o tym kiedy indziej. 

Bosonoga królowa opowiada losy wyzwolonej kubańskiej niewolnicy Cardidad, która błąkając się po nieznanych ulicach Sewilli trafia tylko na złych ludzi, chcących ją wykorzystać. Wreszcie jednak na jej drodze pojawia się Cyganka Milagros, niezwykle żywa i piękna dziewczyna, która oferuje jej bezinteresowną pomoc i zabiera pod swoj skromny dach. Nie wszystkim jednak ta bezinteresowność się spodoba i będą chcieli od Cardidad czegoś więcej. 

Mimo to w cygańskiej społeczności, którą poznajemy od wewnątrz była niewolnica czuje się najlepiej i dziękuje Bosonogiej Królowej za dar nowego życia, wciąż jeszcze tęskniąc do starego głównie przez pozostawionego na Kubie niepełnosprawnego synka. Nie znała ona wcześniej wolności, więc jej brak nigdy jej nie przeszkadzał. 

W książce poznajemy nie tylko losy Cardidad i Milagros, ale także jej dziadka – dumnego, wędrownego Cygana, który nigdzie nie potrafi zagrzać miejsca, a za którym ciągnąć się będą duchy przeszłości. 

Oprócz wspaniałych obrazów nowożytnej Sewilli i Madrytu zobaczymy też kolorową i tak różną od naszej społeczność cygańską z jej obyczajami i problemami. Poznamy wiele osób i tych dobrych i tych złych, które będziemy chwalić i przeklinać. Sama postać Cardidad często denerwuje – przyjmuje z pokorą swój nawet najgorszy los. Milagros, w gorącej wodzie kąpana sama często sprowadza na siebie kłopoty, a szczególnie ten, przez który będzie nieszczęśliwa. 

Jeśli macie ochotę na porządną powieść z mocnym, choć niewybijającym się wątkiem historycznym to serdecznie zachęcam. Jeśli raz przeczytacie coś Falconesa – już nigdy nie przestaniecie czytać jego książek. 

Cieszę się, że tutaj zajrzałeś Czytelniku, będzie mi bardzo miło jeśli pozostawisz po sobie jakiś ślad – nic nie motywuje do dalszego działania tak, jak zaangażowanie Czytelników.